مورد عجیب واکسیناسیون کرونا در ایران: با مردم صادق باشیم

تفکر طفره جو  (Evasive Thinking)  نام مقاله ای از واتسلاو هاول رئیس جمهور مبارز و فقید جمهوری چک است که در سال 1965 و در زمان حکومت کمونیستی چکسلواکی سابق نوشته شده است. وی با انتقاد از رویکرد برخی از نخبگان در جوامع اقتدارگرا توضیح می دهد که چگونه این افراد با طفره رفتن از تفسیر واقعی رویدادهای جامعه به توجیه شرایط و ارایه قرائتی از پیش تعیین شده می پردازند.

کرونا همچنان در کشور جولان می دهد و پیک جدید بیماری سهمگین تر قربانیان بیشتری می گیرد. 

در همین زمان کمبود واکسن یکی از معضلات اصلی دولت در کنترل اپیدمی است. 

در حالیکه پیش از این ممنوعیت ورود واکسنهای آمریکایی و انگلیسی توسط مقام معظم رهبری به عنوان سیاست رسمی کشوری اعلام شده بود، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا چند روز قبل با چرخشی آشکار اعلام کرد که این واکسنها اگر خارج از آن دو کشور تولید شده باشند قابلیت خرید دارند. 

همچنین وی تصریح کرد که "تا پایان سال باید ۱۲۰ میلیون دوز واکسن بزنیم که این قطعا از توان تولید داخل خارج است."

معتقدم بخشی از برنامه ریزان سلامت کشور با آلودن دامن علم به سیاست در محرومیت هموطنان از دستیابی به واکسن مورد نیاز مشارکت کردند.

تاکنون شواهد متعدد موفقیت برنامه ایمن سازی را در کشورهای پیشرو در خصوص واکسیناسیون نشان داده اند. به عنوان مثال، آمریکایی ها که زمانی رکورد دار مرگ کرونایی در دنیا بودند با تزریق حدود 250 میلیون دوز واکسن، از حدود سه ماه قبل روند تلفات خود را نزولی کرده به طوری که از 4 هفته قبل تعداد تلفات آنها نسبت به جمعیت از کشور ما کمتر شده است.

چند روز قبل بود که  گزارش مرکز پژوهش های مجلس از وضعیت واکسیناسیون منتشر شد. مطابق این گزارش، کل واکسن تزریقی تا 12 اردیبهشت ماه حدود یک میلیون و دویست هزار دوز بوده و بدین ترتیب میان برنامه وزارت بهداشت و واکسیناسیون انجام شده در کشور اختلاف قابل توجهی وجود داشته و ایران از این نظر با کشورهای همتراز منطقه نیز فاصله زیادی دارد.

دی ماه گذشته بود که مقام رهبری صراحتا اعلام کردند:

"ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی به کشور ممنوع است. این را من به مسئولین گفته‌ام و الان هم به طور عمومی می‌گویم."

متعاقب این قضیه بود که سیل حمایتها از سوی افراد و نهادهای مختلف همچون رئیس جمهوری، مجلس، وزیر بهداشت و حتی جمعی از پزشکان و اساتید دانشگاه ها سرازیر شد تا جائیکه هلال احمر نیز محموله واکسن اهدایی خیرین خارج از کشور را به بهانه آمریکایی بودن رد کرد.

در همان زمان بود که در یادداشتی در همین کانال تلگرامی (http://paymansalamati.blog.ir/1399/10/27) اعلام کردم که  تبعات این اقدام به خوبی بررسی نشده و در آینده با بحران مواجه خواهیم شد.

به همین ترتیب آنچه که در این چند ماه شاهد آن بودیم ناتوانی دولت در تهیه واکسن مورد نیاز بود. نکته ای که مسئولین آن را بارها به ناتوانی کمپانی های طرف قرارداد در ایفای تعهدات خود منتسب کردند. 

در حالیکه فرمان رهبری بر ممنوعیت ورود و نه خرید واکسن تصریح دارد سوال اینجاست که تولید یک برند دارویی در خارج از کشور مبدا چه مزیتی برای یک محصول ایجاد می کند؟

آیا ستاد ملی مقابله با کرونا فقط به دنبال دستیابی به محملی برای خروج از بن بست ایجاد شده است؟  

اما واقعیت چیز دیگری است. غولهای دارویی آمریکایی و انگلیسی در طی این مدت با تصاحب بیشتر از 80 درصد بازار دارویی کشورهای جهان نشان دادند که حاکم بلامنازع این عرصه هستند. 

امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند:

" آن ملاحظه‌ کاری‌ها و موافقت‌های مصلحتی که در برابر مستبدان اظهار می‌دارند، در برابر من اظهار مدارید. با من به طریق سازشکاری معاشرت نکنید. گمان مبرید که اگر به حق سخنی به من گفته شود بر من سنگین آید … این گونه نیستم که خطا نکنم و کار خود را از آن ایمن نمی دانم، مگر خداوند، مرا کفایت کند."

همچنین می دانیم که شرع مقدس اسلام خوردن گوشت میت را در هنگام اضطرار برای حفظ جان مجاز می شمارد پس چرا باید تهیه واکسن از کشورهای خاص در شرایطی که هر روز شاهد مرگ چند صد تن از هموطنانمان هستیم حرام باشد؟

به عبارت دیگر از متولیان سلامت انتظار می رود که در چنین مواقعی ارکان نظام را به موقع و کامل در جریان واقعیات و داشته ها و نداشته ها قرار دهند.

جان کلام آنکه، در جایی که تمامی حکومتها به دنبال ایمن سازی هر چه سریعتر مردم خود هستند وضعیت این مهم در کشور ما نامطلوب و آینده آن مبهم است.

در چنین وضعیتی وظیفه نخبگان فکری آن است تا علم را بر سیاست نیالوده و بدون هر گونه ملاحظه مصلحت جامعه را در اولویت قرار دهند.

مطمئن باشیم که رهبری نظام نیز که خود را ملزم به پیروی از فرامین علوی می دانند بر این مهم صحه خواهند گذاشت.