دکتر پیمان سلامتی

دکتر پیمان سلامتی

متخصص طب پیشگیری و پزشکی اجتماعی و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران

۲۱ مطلب با موضوع «یادداشت‌هایی از تورنتو» ثبت شده است

آیا طرح پزشکیان موفق می شود؟

پنجشنبه, ۲۹ آذر ۱۴۰۳، ۱۰:۳۵ ق.ظ

منتشر شده در صفحه اول روزنامه اعتماد بتاریخ 29 آذر 1403

✍️ پیمان سلامتی

استاد پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران


چند روز قبل دومین مصاحبه تلویزیونی رئیس جمهور محترم برگزارشد و ایشان همچون مصاحبه اول بر اجرای طرح پزشک خانواده در سراسر کشور تاکید کردند. 

همچنین معاون محترم بهداشت وزارت بهداشت در برنامه تلویزیونی دیگری درباره این طرح گفت:‌ 

"قول می‌دهیم که پزشکی خانواده در کشور اجرایی شود اما از نظر ما، مشکل تامین منابع نیست بلکه مشکل اساسی، عدم اجرای قانون است؛ یعنی منابعی که برای نظام سلامت و بیمه‌ها در نظر گرفته شده، تاکنون تخصیص نیافته است."

💠 اینجانب اگر چه همواره یکی از مدافعان اجرای برنامه فوق در کشور بوده‌ام اما معتقدم بنا به دلایل متعدد از جمله موارد زیر، دولت چهاردهم باید از اجرای این برنامه تا زمان مناسب چشم‌پوشی کند. 

💠 الف- 38 سال قبل به دعوت سازمان جهانی بهداشت بیش از دویست تن از کارشناسان عالی رتبه حوزه سلامت  در پایتخت کانادا جمع شدند و سندی را با عنوان "منشور اتاوا برای ارتقای سلامت" به تصویب رساندند که می توان از آن به عنوان یکی از متون مرجع اصلی  بین المللی در این خصوص نام برد. 

اهمیت این سند وقتی دوچندان می شود که بدانیم این منشور در پاسخ به جنبشی جهانی جهت انجام اصلاحات در حوزه سلامت و به ویژه کارسازی برنامه پزشکی خانواده در نظامهای سلامت تدوین شد.

💠 در ابتدای این معاهده بخشی به "پیش‌نیازهای سلامت" اختصاص یافته و تصریح شده که بهبود وضعیت سلامت جوامع بدون توجه به این پیش‌نیازها امکان پذیر نیست. 

در این سند آمده است:

"منابع و زیر ساختهای بنیادین سلامت عبارتند از صلح، مسکن، آموزش، غذا، درآمد، اکوسیستم با ثبات، منابع پایدار، عدالت اجتماعی و برابری."

سوال مهم این است که آیا در شرایطی که به صورت غیر مستقیم درگیر جنگ منطقه ای شده ایم و در باتلاق ابر بحرانهای اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و ... به شدت دست و پا می زنیم این پیش نیازها فراهم هستند؟

💠 ب- توجه به نقش ذی نفعان: 

در بخش دیگر منشور آمده است: 

"اصلاحات در حوزه سلامت نیازمند اقدامی هماهنگ در همه حوزه های مرتبط اعم از دولت، واحدهای بهداشتی-درمانی، اقتصادی، اجتماعی، سازمانهای مردم نهاد و داوطلبانه، مسئولین محلی، صنعت و رسانه است. همچنین مردم به شکل فردی، خانوادگی و جمعی باید درگیر چنین برنامه هایی شوند."

به عبارت دیگر، انجام چنین جراحی بزرگی نیاز به جلب مشارکت، فضا سازی، همکاری و همدلی آحاد ملت داشته که هم اکنون فاقد آن هستیم. 

💠 به عنوان مثال آیا مردم می دانند که پزشک خانواده چه مفهومی دارد و مثلا از نظر فرهنگی می پذیرند که در هنگام بیماری نزد بهترین متخصصان نرفته و به یک پزشک واحد رجوع کنند؟ 

آیا مستندات جدیدی در خصوص چنین طرح گسترده ای منتشر شده است؟

همچنین این طرح با کارکرد جاری افراد بسیاری به ویژه در جامعه پزشکی (از پزشکان در مطب‌ها تا بیمارستان‌های خصوصی) تعارض دارد و بدیهی است که بدون توجه به خواسته‌های برحق آنها امکان تحقق ندارد. 

💠 ج- یکی از بدیهی ترین اصول اجرای برنامه ها در علم سیاستگذاری سلامت استفاده از چرخه ارزیابی است. 

مطابق با این الگو در فرایند اجرا حداقل باید از چهار گام متوالی استفاده کرد: برنامه ریزی، انجام مداخله، ارزیابی سودمندی مداخله و در نهایت تصمیم در خصوص کنار گذاشتن اقدام یا ادامه دادن آن با اصلاحات مورد نیاز. 

در این چارچوب اجرای فاز پایلوت (مقدماتی) و انجام محدود برنامه در یک یا دو استان  قبل از اجرای طرح کلان ملی و ارزیابی آن، یکی از بهترین راهکارهای ارزیابی سودمندی برنامه ها در این چرخه است. 

💠 جالب توجه است که در همان برنامه تلویزیونی معاون محترم بهداشت که مغز متفکر برنامه پزشک خانواده در کشور هستند شکست فاز پایلوت این طرح در استان‌های فارس و مازندران (از دوازده سال قبل تاکنون) را تلویحا پذیرفت. 

در حالی که این موضوع  بیانگر آن است که این طرح نمی تواند در چرخه ارزیابی نمره قابل قبولی بگیرد و از قوت لازم برخوردار نیست.  

💠 د- همچنین پیش از هر اقدام جدیدی باید سرنوشت طرح های قبلی همچون تحول سلامت تبیین و چالشهای آنها آسیب شناسی گردند. 

تجربه تلخ شکست طرح تحول سلامت در دولت آقای روحانی نشان داد که چگونه عدم توجه به مسایل فوق می توانند هزاران میلیارد تومان از منابع مردم را به راحتی ببلعند. 

💠 جان کلام آنکه، طرح جدید پزشکیان در حوزه سلامت موفق نخواهد شد.

مشکل در عدم اجرای قانون نیست بلکه بدون توجه به نقشه راهی که سازمانهای خبره بین المللی ترسیم کرده اند، تامین پیش نیازهای سلامت، توجه به نقش تمامی ارکان جامعه از مردم تا پزشکان، شفاف سازی در خصوص وجوه مختلف این طرح، آسیب شناسی دلایل عدم موفقیت فاز مقدماتی این برنامه و ارزیابی دقیق علل ناکامی طرحهای کلان قبلی (همچون طرح تحول سلامت)، بهداشت و درمان در این کشور به سامان نخواهند رسید.

💠  پیشنهاد می شود رئیس جمهور محترم به جای بازآزمودن برنامه های خطای قبلی به دنبال تجدید نظر در سیاستهای کلان زیان بار و ویرانگر بوده و در این زمان به تامین صلح، عدالت اجتماعی، درآمد آبرومند، محیط زیست مناسب، منابع پایدار انرژی و ... برای آحاد مردم بپردازند. 

همین ها در گام نخست مهمترین عوامل جهت تامین سلامتی مردم این مرز و بوم هستند.


در صورت تمایل به دریافت مطالب از سایر پلتفرمها (لینکدین، اینستاگرام، یوتوب، وبلاگ و کست باکس)  لطفا با استفاده از سایت شخصی اینجانب به آدرس زیر عضو شوید.

https://paymansalamati.com

  • پیمان سلامتی

منتشر شده در روزنامه اعتماد هفدهم آذرماه

✍️ پیمان سلامتی

استاد پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران


همگی شنیده‌ایم که هندوها گاو را حیوانی مقدس دانسته، در منازل و معابد مجسمه آن را نصب کرده و خوردن گوشت و استفاده از پوستش را  ممنوع می‌دانند. 

گاوها در خیابان به طور آزادانه در حرکتند، سبزی‌ها و میوه‌های مغازه‌ها را می‌خورند و ترافیک شدید ایجاد می‌کنند. اما ارتباط گاو مقدس هندوها با موضوع این یادداشت چیست؟

💠 چند هفته پیش شاهد انتخاب یکی از بهترین گزینه های موجود جهت تصدی معاونت پژوهشی وزارت بهداشت بودیم اما در کمال ناباوری این دوست دانشمند در یکی از اولین اظهار نظرهای خود گفت:

"اهداف وزارت بهداشت در برنامه توسعه هفتم رسیدن به رتبه ۱۴ دنیا و رتبه اول منطقه در تولید علم است."

💠 معتقدم حال که وزارتین بهداشت و علوم به دست جمعی از نخبگان کشور افتاده وقت آن است تا در خصوص برخی از سیاستهای اشتباه قبلی تجدید نظر نمایند. 

اما مشکل چیست و چه باید کرد؟

💠 متاسفانه سالهای زیادی است که ارزیابی رتبه ایران از نظر تعداد مقالات به عنوان شاخص مرجعیت علمی شناخته شده و پیوسته ارتقای جایگاه آن موجب مباهات مسئولین در کابینه دولتهای مختلف بوده است و به همین خاطر منابع عظیمی از سرمایه های این مملکت را به سمت آن هدایت و توان علمی جمع کثیری از دانشجویان و اساتید را به این سو بسیج کرده اند.  

💠 اما سوالی که مطرح می شود آن است که علی رغم این سیر صعودی  چرا این بهبود را نه تنها در زندگی جاری بلکه در محیط های دانشگاهی نیزحس نمی کنیم؟ 

به عبارت دیگر این چه نوع تولید علمی است که نمی‌تواند گره‌ای از مشکلات کشور باز نموده و دردی از دردهای ما را دوا کند؟

💠 سال گذشته در یادداشت دیگری با عنوان " تولید علم در ایران: مرجعیت علمی یا توهم دانایی" توضیح دادم که چگونه سالهاست که این وزارتخانه ها تعمدا  و تسامحا با سیاستگذاری غلط موضوع تولید علم را به چاپ مقالات علمی-پژوهشی به عنوان شاخص مرجعیت و توسعه علمی کشور تقلیل داده و بدین ترتیب جامعه دانشگاهی را با بحران مواجه ساخته اند که علاقه مندان می توانند به آن مقاله رجوع نمایند. اما چه باید کرد؟ 

💠 بخشی از پاسخ به این سوال در دل مطالب پیشگفت است یعنی آنکه به جای تمرکز صرف بر روی مقالات که بخش عمده آنها به درد محققان خارجی می خورند و اعطای انبوه مشوق های متنوع به نویسندگان آنها لازم است تا دانشگاه ها و وزارتخانه ها برای سایر بروندادهای پژوهشی همچون تالیف و ترجمه کتاب، تهیه اسناد سیاستی، ارایه راهکارها جهت حل معضلات اجتماعی، ساخت فیلمها و پادکستهای آموزشی نیز امتیاز بالایی قایل شوند.  

💠 نکته مهم دیگر آن است که جهت استفاده از پژوهشها باید بتوانیم پلی بین محققان، سیاستگذاران، مجریان و آحاد افراد جامعه ایجاد نمائیم تا پژوهشگر بتواند نتایج یافته های خود را در اختیار مصرف کنندگان حقیقی این یافته ها گذارده و تاثیر آن را به طور ملموس حس کند. 

💠 در این چارچوب نیازمند استراتژی هایی هستیم که بتوانند به علایق تمام ذی نفعان مسئله مورد پژوهش توجه کنند و در نهایت قادر باشند دینامیک قدرت حاکمه را به کار گیرند. 

💠 در حال حاضر خوشبختانه  (و یا متاسفانه!) بیش از هزار مرکز تحقیقاتی، پژوهشکده، پژوهشگاه ، اندیشکده و ... در سطح دانشگاه ها و وزارتخانه ها داریم که اکثریت قریب به اتفاق آنها به شکل جزایری مستقل عمل می کنند. 

💠 می توان آنها را شناسایی و واحدهای مرتبط را به شکل شبکه های تحقیقاتی جهت پاسخ به معضلات میان بخشی و بین رشته ای منسجم نمود تا هریک بخش مربوط به خود از این پازل را حل نمایند. 

💠 علاوه بر این، ذکر این نکته ضروری است که انقلاب نوین تکنولوژیک سالهای اخیر تشکیل این شبکه ها را تسهیل نموده است. 

به طور مثال جالب است که بدانیم علی رغم اینکه سازمان جهانی بهداشت از بسیاری از شبکه های اجتماعی استفاده می کند اخیرا قراردادی نیز با تیک تاک (یک پلتفرم مبتنی بر فیلمهای کوتاه) منعقد نموده است تا از این ظرفیت آموزشی و پژوهشی استفاده نماید. 

💠 در همین چارچوب استفاده از هوش مصنوعی و برخی شبکه های اجتماعی همچون یوتوب، اینستاگرام، لینکدین و ... ظرفیتهای مغفول ما جهت  کاربردی ساختن تحقیقات در کشور هستند.  

💠 و پیشنهاد آخر تقویت ارتباطات بین المللی است. 

متاسفانه باید اذعان کنیم که بنابه دلایل مختلف که خارج از حوصله این گفتار است در نوعی انزوای بین المللی به سر می بریم. 

باید بپذیریم که بخشی از مشکلات و موانعی که امروز با آنها مواجه ایم قبلا در سایر کشورها نیز مسئله ساز بوده اند و مطمئنا آنها راهکارهایی برای آنها پیدا کرده و ما نیز نیازمند راه حل‌شان از مسیربهره‌گیری از این تجربیات هستیم.

💠 جان کلام آنکه، تقلیل تولید علم به چاپ مقالات علمی-پژوهشی در کشور شبیه موضوع گاو هندوهاست که گرچه بسیار مقدسند اما تقدسشان برای زندگی هندوان بی‌ثمر است.  

💠 ضروری است تا در این زمان، به جای تکرار سیاستهای ویرانگر قبلی و تفاخر به شاخصهای بیهوده، شجاعانه نسبت به تجدید نظر در آنها اقدام نموده و دانشگاه ها را از این ابر بحران خارج نمائیم.

💠 حمایت از سایر دستاوردهای های پژوهشی، ایجاد شبکه های تحقیقاتی، نوآوری در روشها و ارتباطات بین المللی بخشی از راهکارهایی هستند که می توانند وضعیت پژوهشهای دانشگاهی کشور را سامان دهند.


در صورت تمایل به دریافت مطالب از  پلتفرم‌های مختلف لطفا با استفاده از سایت شخصی اینجانب 👇 عضو شوید.

https://paymansalamati.com

  • پیمان سلامتی

درباره صحبتهای وزرای امور خارجه و بهداشت ایران و وزیر امور خارجه آمریکا


چند روز قبل مجله The Lancet Oncology که یکی از ژورنالهای معتبر پزشکی دنیاست مقاله‌ای با عنوان "قربانیان خاموش تحریم آمریکا علیه ایران" به  قلم  دو تن از پزشکان و داروسازان بیمارستان اطفال محک تهران را به چاپ رساند. 

محک (مؤسسه حمایت از کودکان) تنها مؤسسه خیریه کودکان سرطانی در ایران است که سال گذشته حدود 7000 بیمار از سراسر کشور را تحت درمان قرار داده است. 

در این مقاله ضمن تشریح مشکلات تأسف‌بار ناشی از تحریم، کمبودهای دارویی  جاری  این مرکز لیست شده و سرطانهایی که از طی چند هفته آینده در این مرکز قابل درمان نیستند نام برده شده‌اند. 

نویسندگان مقاله در انتها خواستار کمک فوری بین‌المللی برای پیشگیری از یک تراژدی پزشکی شده‌اند.  

  • پیمان سلامتی

«یادداشتهایی از تورنتو» تجربه‌هایی از زندگی یک پزشک ایرانی است که عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران است و از خاطراتش در دوره فرصت مطالعاتی از شهر تورنتوی کانادا می‌نویسد.


شاید بتوان گفت برای آن دسته از شهروندان ایرانی که برای اولین بار وارد کانادا می‌شوند رانندگی صحیح و ایمن مردم این کشور یکی از قابل تأمل‌ترین نکات است.

اخیراً شورای اجرایی حمل و نقل موتوری کانادا که عالیترین مقام تصمیم‌گیری در حوزه حوادث ترافیکی این کشور است سند چشم انداز خود را با عنوان "امن‌ترین جاده‌های دنیا با صفر شدن تلفات ترافیکی تا سال 2025" منتشر کرد. 

  • پیمان سلامتی

آنچه جامعه پزشکی می‌تواند انجام دهد


یکی از اخباری که چند ماه قبل در رسانه‌های کانادا انعکاس وسیعی داشت مربوط به ماجرای برخورد کارکنان یکی از شعب استارباکس (Starbucks) با دو تن از مشتریان سیاهپوست بود. 

همان طور که می‌دانیم استارباکس یکی از بزرگترین کافی‌شاپ‌های زنجیره‌ای در دنیا با بیش از 28000 شعبه به ویژه در آمریکا و کانادا و درآمد خالص بیش از 2/8 میلیارد دلار در سال است. 


ماجرا از آنجا آغاز شد که دو سیاهپوست با مراجعه به یکی از شعب استارباکس شهر فیلادلفیای آمریکا درخواست استفاده از سرویس بهداشتی داشتند اما یکی از کارکنان از این کار ممانعت کرده و این موضوع را منوط به خرید از کافی‌شاپ دانست.

  • پیمان سلامتی