تولید علم در ایران: مرجعیت علمی یا توهم دانایی
دوشنبه, ۱۳ شهریور ۱۴۰۲، ۱۲:۲۰ ب.ظ
مقاله زیر در صفحه اول روزنامه اعتماد 13 شهریور ماه به چاپ رسیده است.
"جهش بزرگ به پیش" نام مجموعه برنامههای حزب کمونیست چین به رهبری "مائوتسه دونگ" در سال 1958 بود که با هدف رونق تولید صنعت و به ویژه افزایش کیفیت و کمیت فولاد در آن کشور اجرایی شد.
این برنامه ها آنقدر غیر کارشناسی بودند که امروز از آنها به عنوان عبرتهای بزرگ در سیاستهای اشتباه اقتصادی-اجتماعی حکومتها یاد میشود.
به عنوان مثال، حزب کمونیست تصمیم گرفت تا جهت رقابت با کشورهای غربی هرگونه حمایت را از شهروندان انجام دهد تا تولید فولاد به کارخانهها محدود نبوده و کورههای تولید این محصول در هر کجا شکل گیرد.
بدین ترتیب، روستاییان و کارگران بیسواد با تبدیل مزارع و کارگاهها به کورهها و سوزاندن هرگونه درخت، چوب، وسایل و حتی در و پنجرههای ساختمانی تبدیل به تولید کنندگان فولاد شدند تا از مشوقهای دولتی بهرهمند شوند.
اما چند سالی طول نکشید تا "جهش بزرگ به پیش" فاجعه انسانی قحطی چین با مرگ حداقل 15 میلیون انسان را رقم زد.
هفته گذشته را با نام هفته دولت پشت سر گذاشتیم و در این میان بار دیگر مسئولان وزارتخانههای علوم و بهداشت با استناد به تعداد مقالات چاپ شده علمی-پژوهشی در کشور از موفقیت در کسب مرجعیت علمی در منطقه و رتبه پانزدهم جهانی در تولید علم در دانشگاهها سخن گفتند.
چند ماه قبل نیز رئیس جمهور عنوان کرد:
"رتبه پانزدهم تولید علم در جهان از افتخارات ایران اسلامی است."
از طرف مقابل شاهد هستیم که بسیاری در خصوص عملکرد موفق دانشگاه ها ابراز تردید کرده به طوری که تیتر اول روزنامه اعتماد مورخ دوازدهم شهریور ماه از "جایگزینی شبه علم به جای علم" در دانشگاهها خبر میدهد.
چگونه این تعارض قابل توجیه است؟
معتقدم دانشگاه های کشور با سیاستگذاری های اشتباه از ریل توسعه خارج شده و یکی از این سیاستهای اشتباه تقلیل موضوع تولید علم به چاپ مقالات علمی-پژوهشی به عنوان شاخص مرجعیت و توسعه علمی است.
- ۰ نظر
- ۱۳ شهریور ۰۲ ، ۱۲:۲۰